01 Αυγ Πίσω στα θρανία: Πώς να βοηθήσω το παιδί μου να κάνει μια καλή αρχή;
Το σχολείο ξεκινάει ξανά μετά από μία μακρά περίοδο συνεχών αλλαγών
Ο νέος τρόπος ζωής που έχει φέρει η πανδημία, προκάλεσε πολλές και διαδοχικές αλλαγές στην οργάνωση της οικογένειας, με αποτέλεσμα να έχουν αλλάξει πολλές από τις σταθερές και τις ρουτίνες μας. Δεν αποτελεί πλέον «νόμο της οικογένειας» πως η μαμά ή ο μπαμπάς κάθε πρωί ετοιμάζονται και φεύγουν για τη δουλειά μία συγκεκριμένη ώρα… Πολλοί από εμάς δουλεύουμε από το σπίτι, χωρίς συγκεκριμένο ή σταθερό ωράριο. Το σχολείο άλλαξε και αυτό μορφή και οργάνωση, μπορεί να λειτουργεί και με έναν άλλο τρόπο. Το γεγονός πως στη ζωή μας συντελέστηκαν δομικές αλλαγές από τη μία ημέρα στην άλλη κάνει τη διαχείριση και την αφομοίωση των αλλαγών αυτών ακόμα πιο δύσκολη.
Άλλαξαν πολλές από τις σταθερές της ζωής μας σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα
Από την μια, οι γονείς προσπάθησαν να αφομοιώσουν τις συνεχείς αλλαγές και να οργανώσουν τη ζωή τους με βάση τα νέα δεδομένα. Από την άλλη οι εκπαιδευτικοί μέσα σε μία ημέρα, από απόσταση, προσπαθούσαν να διασφαλίσουν την ποιοτική εκπαίδευση των μαθητών.
Έρευνες που διεξήχθησαν κατά την περίοδο της καραντίνας αναφέρουν πως τα παιδιά αναζητούσαν τρόπους για να διαχειριστούν το άγχος. Το γεγονός πως τα παιδιά καλούνται να επιστρέψουν στο σχολείο μετά από μία μακρά περίοδο απουσίας ή για την ακρίβεια μη συνεχούς παρουσίας είναι ικανό να προκαλέσει έντονο άγχος στους μαθητές οι οποίοι έχουν να διαχειριστούν και τις απαιτήσεις της νέας τάξης.
Τι μπορώ να κάνω ως γονέας ώστε να βοηθήσω το παιδί μου να κάνει μία καλή αρχή;
1. Συζήτηση και Προετοιμασία
Είναι πολύ σημαντικό να αρχίσετε να προετοιμάζετε σιγά σιγά το παιδί σας για την επιστροφή του στο σχολείο μιλώντας για τον ερχομό της νέας χρονιάς με ουδέτερο τρόπο.
- Μπορεί κανείς να προετοιμάσει τα σχολικά, να οργανώσει το γραφείο, να μιλήσει για το πρόγραμμα και την αλλαγή στην καθημερινότητα.
- Μπορούμε να προτείνουμε στο παιδί να διαβάσει ένα βιβλίο της επιλογής του ή να κρατάει ημερολόγιο για τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη προκειμένου να επαναφέρουμε κάποιες από τις πιο συνήθεις γνωστικές δεξιότητες: την ανάγνωση και τη γραφή.
- Μπορούμε να κανονίσουμε να δούμε κάποιους από τους συμμαθητές στο πάρκο της γειτονιάς. Καλό είναι το κάλεσμα να είναι μικρής κλίμακας ώστε τα παιδιά να πάρουν τον χρόνο που χρειάζονται για να επανασυνδεθούν.
2. Αποδοχή και ομαλοποίηση του άγχους
Μιλώντας με τα παιδιά, χρειάζεται να τους δώσουμε να καταλάβουν πως είναι πολύ λογικό να αισθάνονται άγχος. Σε αυτό το σημείο μπορούμε να τους μιλήσουμε για το άγχος, να τους εξηγήσουμε ποιος είναι ο ρόλος του καθώς και να τα εφοδιάσουμε με τρόπους διαχείρισής του.
3. Νέα «σχολική ρουτίνα»
Η ρουτίνα, το σταθερό πρόγραμμα, ρυθμίζει τη ζωή των παιδιών, κατευνάζει το άγχος και βοηθάει στη συγκέντρωση και την εστίαση σε μία συγκεκριμένη δραστηριότητα. Στο σημείο αυτό χρειάζεται να αναφέρουμε πως η μετάβαση από τον έναν τρόπο ζωής στον άλλον, δεν μπορεί να γίνει αυτόματα.
Διαβάστε επίσης
Χρειάζεται να σχεδιάσουμε μία μεταβατική περίοδο κατά την οποία οι αλλαγές θα εισάγονται σταδιακά.
- Ξεκινάμε να ξυπνάμε τα παιδιά λίγο πιο νωρίς κάθε ημέρα μέχρι να φράσουμε στην ώρα που το παιδί ξυπνάει για το σχολείο. Καλό είναι να αρχίσουμε να διαμορφώνουμε ανάλογα και το πρόγραμμα του φαγητού. Καλό είναι να πλησιάζουν στις ώρες που ο μαθητής τρώει κατά την περίοδο του σχολείου.
- Συνεχίζουμε με την οργάνωση του γραφείου και την προετοιμασία του χώρου ώστε να είναι κατάλληλος για μελέτη. Ένα γενναίο ξεκαθάρισμα βοηθάει πάντα. Κρατήστε μόνο τα απαραίτητα και οργανώστε τα σε κατηγορίες.
- Χρόνος για ελεύθερο παιχνίδι πρέπει να υπάρχει κάθε ημέρα. Σε αυτή τη φάση χρειάζεται να τον προσδιορίσουμε χρονικά και να το εντάξουμε στη θέση που θα μπορεί να έχει κατά τη σχολική περίοδο.
- Η ώρα του βραδινού ύπνου πρέπει να είναι σταθερή και ανάλογη της ηλικίας του παιδιού.
4. Ενθάρρυνση
Χρειάζεται να υποστηρίζουμε την κάθε αλλαγή και να έχουμε στον νου μας πως η μετάβαση από τη μία κατάσταση στην άλλη δεν συντελείται αυτόματα αλλά περνάει από φάσεις. Οι μαθητές χρειάζονται την υποστήριξη μας και την έμπρακτη ενθάρρυνση από εμάς. Πρέπει να είμαστε εκεί, διαθέσιμοι και καθησυχαστικοί. Δεν υπάρχουν «ασχεία άγχοι ή παράλογοι φόβοι». Υπάρχουν «άγχη» και «φόβοι» που πρέπει να επεξεργαστούν από το παιδί, με την υποστήριξη του ενήλικα ώστε να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.
Να θυμάστε πως το θετικό συναίσθημα είναι σύμμαχος ΠΑΝΤΑ.
5. Ευχάριστο ξεκίνημα της ημέρας
Ξυπνήστε τα παιδιά σας με καλή διάθεση και φάτε πρωινό μαζί. Μοιραστείτε τις σκέψεις για την ημέρα, μιλήστε για το πρόγραμμα και για τις δουλειές που πρέπει να γίνουν, ορίστε τον χρόνο που έχει προγραμματιστεί για παιχνίδι και απαντήστε σε όλες τις ερωτήσεις των παιδιών.
6. Διάλογος και Επικοινωνία
Η συζήτηση βοηθάει πάντα στην επεξεργασία των αλλαγών και των νέων συνθηκών. Δεν αρκεί μία φορά… δεν χρειάζεται συνέχεια. Μείνετε διαθέσιμοι και ακολουθήστε τις ανάγκες του παιδιού. Εάν το παιδί θέλει να σας μιλήσει και εσείς δηλώνετε τη διαθεσιμότητά σας, να είστε σίγουροι πως θα βρει αφορμή για να αρχίσει τη συζήτηση.
Διαβάστε επίσης
Καταλήγοντας, χρειάζεται να τονίσουμε πως οι υποχρεώσεις που καλείται να φέρει εις πέρας ένας μαθητής της σύγχρονης εποχής είναι ιδιαίτερα δύσκολες και απαιτητικές. Φροντίστε να εξασφαλίσετε καθημερινά ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι. Είναι ο τρόπος που τους έδωσε η φύση για να ανακαλύπτουν τον κόσμο, να διερευνούν τις σχέσεις και να μαθαίνουν. Επίσης, θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως το κάθε παιδί είναι μοναδικό, εξελίσσεται με τον δικό του ρυθμό και αφομοιώνει τις αλλαγές σταδιακά. Άλλωστε, ο κόσμος εξελίσσεται διότι κάποιοι άνθρωποι υπήρξαν διαφορετικοί…
Μαρία Κοκκινιώτη M.Sc. – PhD student
Εκπαιδευτικός – Ειδική Παιδαγωγός
Mindset: Fulfill the Potential
Υποστήριξη Μαθητών και Γονέων
Ονομάζομαι Μαρία Κοκκινιώτη και είμαι Εκπαιδευτικός – Ειδική Παιδαγωγός. Σπούδασα Παιδαγωγικά, έκανα το μεταπτυχιακό μου στις Νευροεπιστήμες και έλαβα εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή. Ως υποψήφια διδάκτωρ, μελετάω τον Λόγο και συγκεκριμένα τον Προφορικό Λόγο. Τους τελευταίους μήνες εργάζομαι για το Mindset, έναν χώρο υποστήριξης μαθητών και γονέων. Δουλεύοντας καθημερινά με παιδιά, κατάλαβα πώς όταν ο ενήλικας, γονέας ή εκπαιδευτικός, καταφέρνει να δει τον κόσμο μέσα από τα μάτια τους… η πραγματικότητα μπορεί να ξεπεράσει τη φαντασία. Ο κόσμος που αντιλαμβάνονται, διαφέρει από αυτόν που εμείς συλλαμβάνουμε (Lavy – Bruhl, 1910).
