11 Σεπ «Αλέξης Ζορμπάς» Πρόταση Ταινίας
Καλησπέρα σας φίλοι και φίλες του allaboutparents.gr. Πριν από λίγες ημέρες έφυγε από τη ζωή ο τεράστιος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης. Ένας άνθρωπος που σημάδεψε ανεξίτηλα μουσικά, όχι μόνο τη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως την ανθρωπότητα με τη μουσική του. Με αυτή την αφορμή θα μιλήσουμε για την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, βασισμένη στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη: «Αλέξης Ζορμπάς».
Η παραγωγή της ταινίας
Η ταινία γυρίστηκε το 1964 και είναι Βρετανική-Ελληνική παραγωγή. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τον Άντονι Κουίν, τον Άλαν Μπέιτς, Ειρήνη Παππά, Λίλα Κέντροβα και σε μικρότερους ρόλους τον Σωτήρη Μουστάκα & Γιώργο Φούντα.
Η υπόθεση της ταινίας
Το δύσκολο έργο του σκηνοθέτη
Κάθε μεταφορά ενός έργου του Καζαντζάκη στη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη είναι πάντα ένα δύσκολο εγχείρημα. Πώς άραγε, σκέφτεται κανείς που έχει εντρυφήσει στο έργο του συγγραφέα, θα μπορέσει να χωρέσει όλους αυτούς τους συμβολισμούς σε μία ταινία;
Εδώ ο Κακογιάννης χωρίς να μειώνει καθόλου το μυθιστόρημα πιάνει τον βασικό πυρήνα και τον μεταφέρει, δίνοντας το σε εμάς αυτούσιο. Ποιος είναι αυτός; Μα φυσικά η ματαιότητα της ζωής.
Σε αυτό βέβαια τον βοηθάει το καστ που έχει γύρω του καθώς όλοι συμμετέχουν και δένουν αρμονικά δίνοντας σάρκα στο όραμα του σκηνοθέτη.
Διαβάστε επίσης
Μικρά μυστικά της ταινίας
Αυτή ήταν αγαπητοί φίλοι ή πρόταση και για αυτή την εβδομάδα. Ελπίζω να σας άρεσε και να περάσετε όμορφα. Και μην ξεχνάτε «να βλέπετε ταινίες γιατί σας κάνουν καλό».
Υ.Γ.: Σαν υποσημείωση θα ήθελα να προσθέσω ότι το παραπάνω άρθρο είναι μία πρόταση ταινίας που έχει συνθέσει τη μουσική ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης και όχι ένα άρθρο που μιλάει για αυτόν, ευχαριστώ!
Διαβάστε επίσης
Γιάννης Βανταράκης
Oνομάζομαι Ιωάννης Βανταράκης, γεννημένος και μεγαλωμένος στον Βύρωνα, με μία 4χρονη στάση στην πανέμορφη Βέροια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα μία ιδιαίτερη αγάπη για τον κινηματογράφο, αργότερα για το θέατρο, ταυτόχρονα πάντοτε με τη μουσική, τα βιβλία και γενικά με ό,τι αφορούσε τις τέχνες. Πιστεύω ότι είναι οι αφορμές που γεννούν στον άνθρωπο το συναίσθημα του να αγαπήσει τον εαυτό του πρώτα και στη συνέχεια τον συνάνθρωπο του, καθώς και να μπορέσει να κατανοήσει την ομορφιά του διαφορετικού, χωρίς να το σκοτώνει.