27 Μαρ «Τα Μυαλά που Κουβαλάς» Πρόταση Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων
Τη σημερινή πρόταση ταινίας την είδα ξανά πρόσφατα και μου έκανε την ίδια εντύπωση όπως και πριν από έξι χρόνια που την είχα πρωτοδεί, αναρωτώμενος ποιός σκέφτηκε αυτή την ευφάνταστη σεναριακή ιδέα. Η ταινία είναι “Τα μυαλά που κουβαλάς”, με μετάφραση του αμερικάνικου τίτλου “Inside out”. Πρόκειται για μία παραγωγή της Pixar. Βγήκε στις αίθουσες το 2015 και αποτελεί τη 15η ταινία της. Στη σκηνοθεσία βρίσκεται ο Πιτ Ντόκτερ, ενώ το σενάριο υπογράφουν ο ίδιος και οι Μεγκ Λεφόβ και Τζος Κούλει.
Καλησπέρα σας κινηματογραφικοί φίλοι, μετά το διάλειμμα για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, επανερχόμαστε στις κινηματογραφικές προτάσεις για τους μικρούς και μεγάλους φίλους μας.
Διαβάστε επίσης
Η υπόθεση της ταινίας
Στην υπόθεση της ταινίας γνωρίζουμε την 11χρονη Ράιλι η οποία μετακομίζει με την οικογένεια της από τη Μινεσότα στο Σαν Φρανσίσκο. Έτσι, εμείς ως θεατές θα εισχωρήσουμε στο παιδικό της μυαλό, όπου θα συναντήσουμε και θα γνωρίσουμε τα πέντε συναισθήματα της: τη Χαρά, τη Λύπη, τον Φόβο, τον Θυμό και την Αηδία. Αυτοί οι πέντε ουσιαστικά χαρακτήρες θα προσπαθήσουν να καταστήσουν τη Ράιλι ισορροπημένη, χαρούμενη και ευτυχισμένη.
Η Pixar με αυτό της το εγχείρημα τρυπάει το ταβάνι και ουσιαστικά, κατά τη γνώμη μου, αλλάζει την οπτική που βλέπουμε τα animation. Πλέον, απευθύνεται και στο ενήλικο κοινό και βάζει και τους γονείς στο παιχνίδι.
Είναι αξιοθαύμαστοι ο τρόπος και η τεχνική, αλλά πάνω απ’ όλα η σεναριακή ιδέα του να εισχωρήσουμε σ’ ένα παιδικό μυαλό. Μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε “από μέσα” πώς αυτό προσπαθεί να κοντρολάρει και να βάλει σε μία σειρά τα συναισθήματα που το κατακλύζουν. Φυσικά, αυτό δεν ισχύει μόνο για το παιδικό μυαλό αλλά και για το ενήλικο, μιας και τα συναισθήματα δεν έχουν ηλικία (γι’ αυτό είπα ότι κλείνει το μάτι και στους γονείς). Όλο αυτό που στήνει ο Πιτ Ντόκτερ θα μπορούσε είχε κουράσει και ίσως και να αποτύχει, αλλά τελικά είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που στήνει το όλο σκηνικό και βάζει τον θεατή να αναρωτηθεί ίσως καμιά φορά “Ωχ… συμβαίνουν όλα αυτά μέσα μου;”.
Η ταινία προσφέρει απλόχερα κάτι πολύτιμο: την οπτική ότι τα συναισθήματα δεν κατηγοριοποιούνται ως καλά και κακά.
Μικρά μυστικά της ταινίας
Αυτή ήταν αγαπητοί φίλοι η πρόταση γι’ αυτό το Σαββατοκύριακο. Eλπίζω να την απολαύσετε και να περάσατε όμορφα παρακολουθώντας την. Και μην ξεχνάτε…
Να βλέπετε ταινίες, σας κάνουν καλό!
Διαβάστε επίσης
Γιάννης Βανταράκης
Oνομάζομαι Ιωάννης Βανταράκης, γεννημένος και μεγαλωμένος στον Βύρωνα, με μία 4χρονη στάση στην πανέμορφη Βέροια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα μία ιδιαίτερη αγάπη για τον κινηματογράφο, αργότερα για το θέατρο, ταυτόχρονα πάντοτε με τη μουσική, τα βιβλία και γενικά με ό,τι αφορούσε τις τέχνες. Πιστεύω ότι είναι οι αφορμές που γεννούν στον άνθρωπο το συναίσθημα του να αγαπήσει τον εαυτό του πρώτα και στη συνέχεια τον συνάνθρωπο του, καθώς και να μπορέσει να κατανοήσει την ομορφιά του διαφορετικού, χωρίς να το σκοτώνει.
