Kαλημέρα σας αγαπητοί φίλοι του allaboutparents.gr! Εδώ, από τη γνωστή κινηματογραφική μας γωνιά… Αυτή τη φορά, θέλοντας να ασχοληθούμε λίγο με τις οσκαρικές ταινίες, θα σας προτείνουμε μία που πρωταγωνίστησε φέτος και μας υπενθύμισε πόσο μεγάλος ηθοποιός είναι ο Άντονι Χόπκινς.
Βασικό ατού θα το ξαναπώ είναι ο Α. Χόπκινς. Eπίσης, ο ρυθμός με τον οποίο κυλάει η ιστορία και η μουσική συμβάλλουν θετικά, ενώ προσωπικά δε θα παραλείψω τον βοηθητικό ρόλο της Κόλμαν.
Η ταινία θα μπορούσε να δει όλο αυτό το οδοιπορικό του ήρωα επιδερμικά και να σε βάλει στο κλισέ της κατάθλιψης. Αλλά, αποφεύγει δεξιοτεχνικά αυτή τη παγίδα και σου μεταφέρει με έναν εντυπωσιακό τρόπο την μοναξιά του ήρωα. Την καθημερινότητα του, τις διάφορες αναλαμπές στην υγεία του, τη σχέση με την κόρη του.
Όλα μοιάζουν μετρημένα, με κορύφωση το τελευταίο μισάωρο όπου εκεί βιώνουμε την πλήρη αδυναμία και την ανάγκη να απευθυνθεί κάπου – να πιαστεί καθώς πέφτει… Πραγματικά, πιστεύω ότι θα σας κάνει να δείτε πολλά πράγματα διαφορετικά.
Αυτή ήταν η κινηματογραφική μας πρόταση και για αυτήν την εβδομάδα. Ελπίζω να σας αρέσει και να την απολαύσουν όσοι την δουν. Και μην ξεχνάτε να βλέπετε ταινίες, σας κάνουν καλό.
Oνομάζομαι Ιωάννης Βανταράκης, γεννημένος και μεγαλωμένος στον Βύρωνα, με μία 4χρονη στάση στην πανέμορφη Βέροια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα μία ιδιαίτερη αγάπη για τον κινηματογράφο, αργότερα για το θέατρο, ταυτόχρονα πάντοτε με τη μουσική, τα βιβλία και γενικά με ό,τι αφορούσε τις τέχνες. Πιστεύω ότι είναι οι αφορμές που γεννούν στον άνθρωπο το συναίσθημα του να αγαπήσει τον εαυτό του πρώτα και στη συνέχεια τον συνάνθρωπο του, καθώς και να μπορέσει να κατανοήσει την ομορφιά του διαφορετικού, χωρίς να το σκοτώνει.