Μετά το διάλειμμα με την πρόταση της θεατρικής παράστασης, επανερχόμαστε στις κινηματογραφικές προτάσεις συνεχίζοντας με Disney και με μία ταινία κινουμένων σχεδίων που με παρότρυναν να γράψω, την αγαπημένη ινδιάνα ηρωίδα «Ποκαχόντας».
Η ταινία βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1995 και αποτελεί την 33η μεγάλου μήκους παραγωγή της Disney. Όπως έχω ξαναπεί, αυτή η δεκαετία αποτελεί την Aναγέννηση της Disney. Η σκηνοθεσία είναι των Μάικ Γκάμπριελ και Έρικ Γκόλντμπεργκ και μας συστήνουν την ιθαγενή αμερικανή, Ποκαχόντας.
Το 1607, η φρεγάτα Susan Constant σαλπάρει από την Αγγλία για τον Νέο Κόσμο, με σκοπό την εύρεση χρυσού. Εκεί κατοικεί η φυλή της Ποκαχόντας, η οποία ζει αρμονικά με τη Μητέρα Φύση αλλά και τα ζώα. Η Ποκαχόντας, θα γνωριστεί με τον καπετάνιο Τζων Σμιθ και θα του δείξει όλα τα μυστήρια – μυστικά που κρύβονται στη φύση, που εκείνοι δεν μπορούν να δουν.
Ο Τζων Σμιθ θα ταχθεί με το μέρος της και θα έρθει σε σύγκρουση με τον αδυσώπητο καπετάνιο Ράτκλιφ, του οποίου μόνος στόχος είναι η εύρεση χρυσού, με οποιοδήποτε κόστος. Όλο αυτό θα φέρει σε σύγκρουση τους ιθαγενείς με τους εισβολείς και η Ποκαχόντας με τον Τζων Σμιθ θα βρεθούν στη μέση, προσπαθώντας να κατευνάσουν τα πνεύματα και να φέρουν την ειρήνη στους δύο αντικρουόμενους λαούς.
Και εδώ η Disney πετυχαίνει διάνα σε αυτό που θέλει να μεταφέρει στον μικρό αλλά και μεγάλο θεατή. Μέσα από την γνωριμία μας με την Ποκαχόντας, μας δείχνει την σύγκρουση του ανθρώπου με την φύση. Μας θυμίζει πως δεν πρέπει να την πειράζουμε, γιατί πάντα «εκδικείται», κάτι το οποίο το βλέπουμε και στους καιρούς μας.
Επίσης, και σε αυτή την ταινία της Disney οι δεύτεροι ρόλοι (στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ζωάκια) καταφέρνουν να κλέψουν την παράσταση και να προσφέρουν απίστευτες στιγμές γέλιου. Το στοιχείο της δράσης δε λείπει. Οι στιγμές της επικοινωνίας της ηρωίδας με την Μητέρα Φύση είναι αρκετά μυστηριακές, αλλά και χαριτωμένες.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι το σκηνικό της Βιρτζίνια απεικονίζεται όσο το δυνατόν πιο πιστά, γι’αυτό βλέπουμε και αυτή την πυκνή βλάστηση, που είναι ένα γνώριμο τοπίο για την περιοχή. Πιστεύω ότι είναι μία ακόμα καλή δουλειά της Disney, την οποία μπορεί κανείς να την παρακολουθήσει ευχάριστα.
Oνομάζομαι Ιωάννης Βανταράκης, γεννημένος και μεγαλωμένος στον Βύρωνα, με μία 4χρονη στάση στην πανέμορφη Βέροια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα μία ιδιαίτερη αγάπη για τον κινηματογράφο, αργότερα για το θέατρο, ταυτόχρονα πάντοτε με τη μουσική, τα βιβλία και γενικά με ό,τι αφορούσε τις τέχνες. Πιστεύω ότι είναι οι αφορμές που γεννούν στον άνθρωπο το συναίσθημα του να αγαπήσει τον εαυτό του πρώτα και στη συνέχεια τον συνάνθρωπο του, καθώς και να μπορέσει να κατανοήσει την ομορφιά του διαφορετικού, χωρίς να το σκοτώνει.