ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΛΩΝΟΥΝ...

Τι να κάνουμε όταν τα παιδιά μαλώνουν;

Η σκέψη για το παρόν άρθρο ξεκίνησε, από μία πρόσφατη εμπειρία. Μία μητέρα, με κάλεσε πανικόβλητη, καθώς οι δύο γιοί της τσακωνόντουσαν διαρκώς, σε σημείο που άφηναν σημάδια ο ένας στο άλλον. Συζητώντας μαζί της, κατάλαβα και προσπάθησα να της εξηγήσω, το δικό της μερίδιο ευθύνης αλλά και το όριο στο οποίο μπορεί να παρέμβει.

Συνήθως οι γονείς αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην αντιμετώπιση των καυγάδων των αδελφών. Τα αδέλφια, αγαπιούνται, συχνά μαλώνουν και οι γονείς πρέπει να αντέξουν να ζουν μέσα σε αυτή τη σύγκρουση η οποία φαίνεται να εντείνεται κατά την εφηβεία και κυρίως όταν υπάρχει μικρή διαφορά ηλικίας μεταξύ τους.

Διαβάστε επίσης

Υπάρχει άραγε κάτι θετικό από αυτή την ένταση;  

Πρέπει να επιτρέπουμε στα παιδιά να διεκδικούν και να υπάρχει ένα αποτέλεσμα, όπως ποιος έχει δικαίωμα σε τι αλλά και ποιος υπερέχει. Με την συνεχή παρέμβαση, καθυστερούμε την λύση του προβλήματος και εντείνουμε τον ανταγωνισμό. Η παρέμβαση θα πρέπει να συμβαίνει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως όταν βλέπουμε πως πάντα υπερέχει το ένα παιδί ή όταν βλέπουμε πως ο καυγάς ξεφεύγει από τα όρια, ή ακόμη όταν αντιλαμβανόμαστε μία μόνιμη επιθετική συμπεριφορά από το ένα παιδί.

Κατά παράδοξο τρόπο, ο τσακωμός βοηθά. Βοηθά να γνωρίζονται οι άνθρωποι μεταξύ τους και αυτό ισχύει και για τους ενήλικες, να δοκιμάζουν τα όριά τους αλλά και να βρίσκουν την θέση τους στο σπίτι και εν συνεχεία στην κοινωνία.

Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε τον τσακωμό σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη είναι όταν επιθυμούμε να βρούμε λύση και η δεύτερη είναι όταν θέλουμε απλά να εκτονωθούμε και να ξεσπάσουμε, φυσικά αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο με τους οικείους μας.

Εσείς μπορείτε να παρέχετε μία αγκαλιά και να τα παρηγορήσετε αλλά μην παρεμβαίνετε στην σχέση.

Τα παιδιά μπορούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, μην τα κάνετε να νιώθουν αδύναμα και πως δεν τα εμπιστεύεστε. Ένας ακόμη χρυσός κανόνας, εάν θέλετε να παρέμβετε δείξτε τους πως μπορούν να βρουν μια λύση μαζί .

Έτσι θα τους μάθετε πρακτικά να λύνουν τις διαφωνίες τους και να βρίσκουν λύσεις. Το να τους δώσετε ή μάλλον να τους επιβάλλεται μία έτοιμη λύση ενδεχομένως να τα κάνει να νιώθουν πως δεν τους έχετε εμπιστοσύνη, κάποιο να βιώνει πως αδικείται και τα δύο πως είναι ανίκανα. Επιπλέον, μην παίρνετε θέση στο ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Για να οδηγηθούμε σε έναν καυγά, συμβαίνει ένα ντόμινο καταστάσεων που ίσως δεν τα γνωρίζεται αλλά και που θα τα κρίνεται με διαφορετικό τρόπο από τον δικό τους.
 

Διαβάστε επίσης

Ένα σημαντικό σημείο, είναι να γίνεται εσείς το παράδειγμα γι' αυτά. Τα παιδιά έχουν ως πρότυπα τους γονείς τους.

Δείτε πως εσείς και ο/η σύντροφός σας λύνετε τα προβλήματά σας. Εάν τα λύνετε με φωνές, πόσο πιθανό είναι τα παιδιά να ακολουθήσουν άλλο τρόπο επίλυσης; Ακόμη δείτε πως διαχειρίζεστε τον καυγά με τα παιδιά και εσάς.

Τέλος, ένα σημαντικό κομμάτι που συχνά δημιουργεί εντάσεις είναι η ζήλεια. Προσπαθήστε να περνάτε ξεχωριστό χρόνο με κάθε ένα από τα παιδιά και να είσαστε δίπλα τους όταν επιθυμούν παρηγοριά. Συχνά οι γονείς βλέπουν το ένα εκ των δύο παιδιών σαν πιο ώριμο και αυτομάτως θεωρούν πως δεν ζηλεύει ή πως μπορεί να διαχειριστεί τα πάντα. Μην κλείνετε τα μάτια στις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει το παιδί λόγω της ζήλειας και μην αποφεύγετε να δείτε τα σημάδια.

Για παράδειγμα:

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να παραθέσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οι γονείς, με είχαν καλέσει καθώς το ένα παιδί αντιμετώπιζε κάποια προβλήματα στο σχολείο. Η περιγραφή για την σχέση μεταξύ των παιδιών, ήταν μία άψογη σχέση, καθώς έπαιζαν μαζί όμορφα. Μία μέρα ζήτησα από τα παιδιά (6 και 4 ετών) να παίξουν μεταξύ τους ένα επιτραπέζιο, ώστε να παρατηρήσω την αλληλεπίδραση. Ο μεγάλος έχασε, μόλις συνέβη αυτό άρχιζε να γκρινιάζει πως ήταν άδικο και ξεκίνησε να γαργαλά (για πλάκα) τον μικρό και να τον χαϊδεύει τόσο δυνατά, που πίστεψα πως θα τον μελάνιαζε.

Το παράδειγμα αυτό ήθελα να το αναφέρω για να τονίσω το πόσο σημαντικό είναι να παρατηρούμε τα παιδιά και τη μεταξύ τους σχέση ώστε να αντιλαμβανόμαστε που θα πρέπει να παρέμβουμε και που όχι. Καλό είναι να ενισχύουμε τον δεσμό και όχι να δημιουργούμε ανταγωνισμό και ζήλεια. Τα παιδιά όσο δυνατά και να θέλουν να φαίνονται, χρειάζονται πάντα οι ρόλοι να είναι σωστά μοιρασμένοι.

Διαβάστε επίσης

Ιδρυτικό Μέλος allaboutparents.gr | Positive Parenting

Ψυχολόγος  MSc

Σχεσιακή Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια

Δόκιμο Τακτικό Μέλος ΙΣΟΨ

Μέλος Διεθνούς Ένωσης Σχεσιακής Ψυχανάλυσης & Ψυχοθεραπείας (IARPP)

6985810793

adamopouloukonstantina1@gmail.com

Περισσότερα άρθρα