25 Μαρ Συνέντευξη με τον Αλκιβιάδη Μαγγόνα για τον «Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου»
Kαλημέρα σας φίλοι και φίλες του allaboutparents.gr. H σελίδα μας θέλοντας να τιμήσει τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, έχει την τιμή και τη χαρά να μιλήσει με τον ηθοποιό Αλκιβιάδη Μαγγόνα. Πρόκειται για έναν από τους συντελεστές του θεατρικού έργου «Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου» του Μ.Καραγάτση, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου που προβλήθηκε σε live-streaming από το Εθνικό Θέατρο.
Είναι προγραμματισμένη μία ακόμα προβολή της παράστασης, στις 27 Μαρτίου, για όσους επιθυμούν να έχουν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν.
Διβάστε επίσης
Η συνέντευξη με τον Αλκιβιάδη Μαγγόνα
Πώς ήταν η εμπερία του live-streaming καθότι ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους;
Σαφώς και δεν είναι ευχάριστη. Το συναίσθημα που μου δημιουργείται είναι η αμηχανία. Έχοντας βέβαια και την εμπειρία από τον «Γιούγκερμαν» στο θέατρο Πορεία, προσπάθησα σε αυτήν την παράσταση στο Εθνικό να ψάξω και να βρω τρόπο να το ευχαριστηθώ κατά κάποιο τρόπο.
Το θέατρο συμβαίνει εδώ και τώρα και χρειάζεται μάρτυρες για να συμβεί.
Μίλησε μου για τους χαρακτήρες τους οποίους υποδύεσαι καθώς δεν είναι ένας και πόσο δύσκολο είναι αυτό;
Ο Πανάγος είναι ένας χαρακτήρας που διανύει όλο το έργο. Είναι ο έμπιστος φίλος-υπηρέτης του Μίχαλου Ρούση, είναι ο άνθρωπος που τον συντροφεύει σε κάθε του βήμα και ο άνθρωπος που με αυτοθυσία τον σώζει από τη θρυλική μάχη του Μανιακίου.
Ο Κοσμάς είναι ένας σταβλίτης με νοητικά προβλήματα και εμφανίζεται ως το αντικείμενο ηδονής της Μάρθας μπροστά στο Μίχαλο Ρούση, ακριβώς την ώρα που πεθαίνει, ως ηλικιωμένος πια.
Είναι η τρίτη σου συνεργασία με τον Δημήτρη Τάρλοου, θα ήθελες να μου μιλήσεις για αυτό;
Συνεργάζομαι τέσσερα χρόνια με τον Δημήτρη. Ξεκινήσαμε μαζί στο θέατρο Πορεία από την «Αγριόπαπια», μετά ήρθε ο «Γιούγκερμαν» και φέτος στο Εθνικό θέατρο «Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου». Ουσιαστικά, αποτελεί για εμένα το σχολείο μετά από τη δραματική σχολή του Εθνικού που αποφοίτησα. Αισθάνομαι ευγνώμων.
Πώς θα χαρακτήριζες τον Μίχαλο Ρούση σαν προσωπικότητα;
Ο Θεός Φόβος. Φόβος για τη ζωή και τον θάνατο.
Επειδή έχεις παίξει και στον «Γιούγκερμαν», πιστεύεις ότι υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στους δύο ήρωες;
Επειδή οι εποχές που ασχολούνται τα δύο έργα είναι διαφορετικές, θεωρώ ότι είναι διαφορετικοί χαρακτήρες. Θα μπορούσαν όμως να είναι οι καλύτεροι φίλοι. Έχουν σίγουρα και οι δύο ένα κοινό χαρακτηριστικό, τρέλα με τη γυναικεία ύπαρξη.
Πώς νιώθεις που συμμετέχεις σε μία παράσταση που συμπίπτει και με την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση;
Αισθάνομαι αρχικά τυχερός που εργάζομαι. Αισθάνομαι χαρά που συνεχίζω να μαθαίνω για την ιστορία αυτού του τόπου. Αισθάνομαι από την άλλη σοκ, διότι αρκετά από αυτά που διδαχθήκαμε στο σχολείο στο κομμάτι της Ελληνικής Επανάστασης δεν υπήρξαν ποτέ. Στο κοινωνικό κομμάτι, αισθάνομαι έντονα την παρουσία μιας πανδημίας που έχει κυριολεκτικά τσακίσει τον κλάδο μας. Δεν υπάρχει βοήθεια από πουθενά. Δεν μπορείς έτσι να αισθανθείς κάτι για να χαρείς σε αυτό που κάνεις, όταν πολλοί συνάδελφοί σου περνούν δύσκολα. Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να αισθανθώ.
Πόσο έχει αλλάξει ο ελληνικός λαός από τότε, στα δικά σου μάτια;
Βρίσκω τρομερές ομοιότητες του τότε με το τώρα, σε όλα. Στην οικονομία, στην οργάνωση, στο σπίτι. Οι τρόποι έχουν αλλάξει.
Θα ήθελες να μου πεις μία γνώμη για τα θεατρικά δρώμενα και τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στους ηθοποιούς;
Καμία ουσία. Καμία γνώση. Κανένας προγραμματισμός. Καμία ουσιαστική βοήθεια.
Αν βρισκόσουν σε μία επανάσταση, σε ποιά θα ήθελες να ήταν;
Μακάρι στην επόμενη που θα συμβεί.
Αλκιβιάδης εκτός θεάτρου;
Μουσική, φίλοι, βιβλία, βόλτες.
Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου του Μ. Καραγάτση
“Η εκπληκτική τριλογία του σημαντικότατου λογοτέχνη Μ. Καραγάτση που αποτελείται από τα μυθιστορήματα Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου, Αίμα χαμένο και κερδισμένο και Τα στερνά του Μίχαλου, ζωντανεύει επί σκηνής στο Εθνικό Θέατρο με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση. Παρακολουθούμε την Ιστορία μέσα από τα προσωπικά βιώματα του Μίχαλου Ρούση, του περίφημου Κοτζάμπαση, ενός ανθρώπου διψασμένου για ζωή και που δεν διστάζει να γίνει εξωμότης, προδότης αλλά και ήρωας”.
Αποκτήστε το εισιτήριο σας για την τελευταία live-streaming παράσταση του Εθνικού θεάτρου “Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου”, εδώ.
Γιάννης Βανταράκης
Oνομάζομαι Ιωάννης Βανταράκης, γεννημένος και μεγαλωμένος στον Βύρωνα, με μία 4χρονη στάση στην πανέμορφη Βέροια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα μία ιδιαίτερη αγάπη για τον κινηματογράφο, αργότερα για το θέατρο, ταυτόχρονα πάντοτε με τη μουσική, τα βιβλία και γενικά με ό,τι αφορούσε τις τέχνες. Πιστεύω ότι είναι οι αφορμές που γεννούν στον άνθρωπο το συναίσθημα του να αγαπήσει τον εαυτό του πρώτα και στη συνέχεια τον συνάνθρωπο του, καθώς και να μπορέσει να κατανοήσει την ομορφιά του διαφορετικού, χωρίς να το σκοτώνει.
