Την Τετάρτη 11 Μαρτίου, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτήρισε επίσημα το COVID-19 ως πανδημία, που σημαίνει ότι η ασθένεια έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο πέρα από τις προσδοκίες των ειδικών στον τομέα της υγείας.
Σύμφωνα με μελέτες οι περισσότεροι άνθρωποι, αναρρώνουν χωρίς να χρειάζονται ειδική θεραπεία, αλλά για μερικούς ο ιός μπορεί να προκαλέσει σοβαρή απειλή για τη ζωή. Τα ευάλωτα άτομα, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρία, μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να προσβληθούν από αυτήν την ασθένεια και μπορεί να χρήζουν πρόσθετης ιατρικής υποστήριξης.
Σε αυτή τη νέα πραγματικότητα που όλοι μένουμε σπίτι, η απομόνωση είναι ακόμη πιο δύσκολη για τα άτομα με νευροαναπτυξιακές, συναισθηματικές, συμπεριφορικές διαταραχές και τις οικογένειες τους, με αποτέλεσμα να χρειάζονται υποστήριξη, πλαισίωση και συμβουλευτική για την επίλυση υπαρχόντων ή αναδυόμενων δυσκολιών. Οι εφαρμοζόμενες συνθήκες απομόνωσης και καραντίνας, σε πληθυσμούς με ΔΕΠΥ, ΔΑΦ, διαταραχή διαγωγής κλπ μπορεί να συμβάλουν στην απορρύθμιση ή επιδείνωση της κατάστασης, σε ατομικό ή/και οικογενειακό επίπεδο.
Η πλήξη και η απομόνωση θα προκαλέσουν δυσφορία. Τα άτομα που βρίσκονται σε καραντίνα ενδείκνυται να ενημερώνονται για το τι μπορούν να κάνουν για να αποτρέψουν την πλήξη και να παρέχονται σε αυτά πρακτικές συμβουλές σχετικά με τις τεχνικές αντιμετώπισης και διαχείρισης του άγχους. Μία μελέτη πρότεινε ότι η ύπαρξη τηλεφωνικής γραμμής υποστήριξης, στελεχωμένης από ψυχιατρικές νοσοκόμες, που έχει συσταθεί ειδικά για όσους βρίσκονται σε καραντίνα, θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική όσον αφορά την παροχή ενός κοινωνικού δικτύου.
Βοηθήστε τα παιδιά να βρουν θετικούς τρόπους να εκφράσουν συναισθήματα όπως ο φόβος και η θλίψη. Κάθε παιδί έχει το δικό τρόπο έκφρασης συναισθημάτων. Μερικές φορές το να συμμετέχετε σε μια δημιουργική δραστηριότητα, όπως το παιχνίδι ή σχέδιο μπορεί να διευκολύνει αυτήν τη διαδικασία. Τα παιδιά αισθάνονται ανακουφισμένα εάν μπορούν να εκφράσουν και να επικοινωνήσουν τα συναισθήματά τους σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον.
Επιπλέον, βεβαιωθείτε ότι κατά τις περιόδους διαχωρισμού, τακτική επαφή με γονείς και φροντιστές διατηρείται, όπως προγραμματισμένες τηλεφωνικές κλήσεις ή βιντεοκλήσεις δύο φορές την ημέρα ή άλλη κατάλληλη για την ηλικία τους επικοινωνία (π.χ. κοινωνικά μέσα).
Διατηρήστε όσο το δυνατόν περισσότερο γνωστές ρουτίνες στην καθημερινή ζωή ή δημιουργήστε νέες ρουτίνες, ειδικά εάν τα παιδιά πρέπει να μείνουν στο σπίτι. Παρέχετε συναρπαστικές δραστηριότητες κατάλληλες για την ηλικία του κάθε παιδιού, συμπεριλαμβανομένων δραστηριοτήτων για τη μάθησή τους.
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση είδαμε την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και χρήσιμη πρωτοβουλία της Μονάδας Αναπτυξιακής Παιδιατρικής του Νοσοκομείου Παίδων Αγλαΐα Κυριακού, να δομεί και να κυκλοφορεί Κατευθυντήριες Οδηγίες για την από απόσταση θεραπεία των παιδιών.
Είναι δεδομένο ότι η τεχνολογία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη φυσική παρουσία, επαφή και σχέση των θεραπευτών με τα παιδιά και τις οικογένειες τους. Κάτω όμως από τις παρούσες έκτακτες συνθήκες είναι ένα σημαντικό εργαλείο που θεωρούμε ότι μπορεί να αξιοποιηθεί προκειμένου να μην χάνεται χρόνος που όλοι γνωρίζουμε πόσο πολύτιμος είναι για την αναπτυξιακή εξέλιξη των παιδιών.
Είδος, Ημέρα, Ώρα, Διάρκεια και Συχνότητα της Συνεδρίας
Πώς θα γίνει η Σύνδεση μέσω Διαδικτύου
Προετοιμασία του Χώρου (δωματίου του σπιτιού) που θα γίνει η Συνεδρία
Προετοιμασία του Υλικού που θα χρειασθεί για την Συνεδρία
Τονίζεται ότι:
1. https://www.who.int/docs/default-source/coronaviruse/mental-healthconsiderations.pdf
2. 1st webinar of European Association for service Providers for Persons with Disabilities-EASPD https://www.easpd.eu/en/content/covid-19-outbreak-and-support-service-providers-persons-disabilities, προς δημοσίευση
3. Sim, K. Psychosocial and coping responses within the community health care setting towards a national outbreak of an infectious disease. J. Psychosom. Res. 2010, 68, 195–202. [CrossRef]
4. Leung, G.M. The impact of community psychological responses on outbreak control for severe acute respiratory syndrome in Hong Kong. J. Epidemiol. Community Health 2003, 57, 857–863. [CrossRef] [PubMed]
5. Cuiyan Wanget alImmediate Psychological Responses and Associated Factors during the Initial Stage of the 2019 Coronavirus Disease (COVID-19) Epidemic among the General Population in China Int. J. Environ. Res. Public Health 2020, 17, 1729; doi:10.3390/ijerph17051729
6. Samantha K Brooks et al The psychological impact of quarantine and how to reduce it: rapid review of the evidenceLancet 2020; 395: 912–20 Published Online February 26, 2020 https://doi.org/10.1016/ S0140- 6736(20)30460-8
7. https://developunit.gr
Ο Παυλόπουλος Παναγιώτης είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Από το 2017 συμμετείχε εθελοντικά στην παροχή υπηρεσιών για έφηβους και νεαρούς ενήλικες με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (Δ.Α.Φ.), συντονίζοντας ατομικές και ομαδικές συνεδρίες για την εξυπηρέτηση θεραπευτικών στόχων. Από το 2017 έως και σήμερα, εργάζεται ως ειδικός παιδαγωγός στο θεραπευτικό κέντρο ‘’Ηλίανθος’’ που αποτελεί δομή του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου και εξειδικεύεται στην αξιολόγηση και αποκατάσταση των Διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών. Στα πλαίσια της δια βίου εκπαίδευσης και της συνεχιζόμενης κατάρτισης, ο ίδιος παρακολουθεί επιμορφωτικά σεμινάρια, εποπτείες Ψυχοπαιδαγωγικού προγράμματος και Ψυχοθεραπείας Κοινωνικής και Συναισθηματικής Ανάπτυξης, όπως επίσης συμμετέχει σε συνέδρια και ημερίδες που οργανώνονται στην Ελλάδα και αφορούν την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση.